çilingir sofrası

çilingir sofrası nedir? hangi sofraya çilingir sofrası denir, bilir misiniz?

babiş’e sorduk biliyormuş. mutlaka siz de biliyorsunuzdur. onun için bu yazıyı ‘bilmeyenler’ için yazdık, haberiniz ola.

zaten biz de bir zamanlar bu ‘bilmeyenler’in içindeydik, ‘hadi bir çilingir sofrası kuralım’ denilince biz rakı sofrasını hatırlayanlardandık. ancak insan okuyunca her şeyin doğrusunu öğreniyor.

reşat ekrem koçu’nun eski istanbul meyhaneleri kitabında rastladık ki çilingir sofrası bizim bildiğimiz rakı sofrası değilmiş!

peki neymiş çilingir sofrası?

efendim, hırsız ya da hırsızlar bir eve girdiklerinde bir yandan işlerini yapar bir yandan da mutfakta ne bulurlarsa ortaya döker, rakı da bulurlarsa bir de tek atar acele acele atıştırıp çıkar giderlermiş.

işte bu ortaya dökülen ne var ne yok ve rakıdan oluşan sofraya da çilingir sofrası denirmiş.

hırsız ve çilingir ikilisi hoş değil mi?

bu arada niye hırsız sofrası değil de çilingir sofrası demişler bu sofraya? onu yazmıyor reşat ekrem koçu. ‘her halde çilingir lafı, açmaktan çıkarmaktan gelse gerek’ diyoruz.

geçenlerde biz de kendimize bir çilingir sofrası kurduk, mutfakta dolapta ne varsa masanın üstüne yığdık.

dünden kalan bir parça palamut ızgara, midye dolma, turşu, süzme yoğurt, salatalık, acı kırmızı biber, arpacık soğan, turp, antep peyniri, çevirme zeytin, kavurma, pide ve de bir duble rakı.

oturduk başlarına, bir yandan rakımızı yudumladık bir yandan bir ondan bir bundan çimlendik, arada da babiş’e ‘hele anlat şu çilingir sofrasını’ dedik.

babiş anlatmaya başladı ki bildiği, bizim eski bildiğimizmiş!

sağlıkla.