gitti canım çilekler...

bahar geldi ya hatta geçiyor ya bu yıl elimizi biraz çabuk tuttuk, önce saksılardaki çileklerimizin durumunu gözden geçirdik, ayrık otlarını ayıkladık sonra iki tür domates ektik ki bu yıl oldukça iddialıyız doğala yakın domateste. ayrıca saksılarımızda nane var maydanoz var, biber var ama her yan domates dolu. bakalım artık salça mı yaparız yoksa menemen yemekten her yanımız kızarır mı? kimbilir?

tabii bu kadar bitki arasında meyveye duranları bazen gözümüz kaçırıyor ki, dün ilk çileği bir sürü yaprak arasından zar zor yakaladık.

babiş'e ilk çilekleri heyecanla gösterdik ama babiş çarşının hormonlu çileklerine alışık olduğundan önce elinde evirdi çevirdi sonra 'yemekten önce yenir mi ki?' dedi, ardından 'asıl yemekten önce yenir babiş' ısrarımızla çilekleri tekrar eline aldı, önce fotoğrafladı sonra da 'hayatımda bu kadar güzel çilek yemedim babiş' dedi taa solandan bahçeye ünledi.

bizse 'şaşkın bir baba' olarak çileklerin arkasından baka kaldık, üçün birini ağzımıza atsaydık ya...

sağlıkla...