şu kadınların 'işleri!'

bizim evde elektrik tüketiminin neredeyse üçte biri, fön makinesi yüzündendir. yanlış anlaşılmasın makineye lafımız yok; durduk yerde kendi kendine çalışıp ortalığa sıcak, ılıman havalar yaymıyor, onda bir 'suç' aramak aklımızdan geçmedi!

sık sık duş yapıyor evin bir sakini hatta bazı akşamlar önce duş yapıp sonra iki, üç saçını yıkıyor ki, o da haliyle emre itaat ediyor! ne yapsın?

bize gelince; kadınların ‘işleri’nden anlamadığımızdan olan bitene bulaşmıyoruz. sadece arada sırada, ‘kızım fön makinesini sürekli çalıştırma, saçlarını yakacaksın!’ diyoruz ki o da gürültüden duyulmuyor zaten!

dolayısıyla haberimiz yok haberlerden! yalnız birkaç şeyi biliyoruz ki elektrik faturasının ödenecek kısmında ytl bütün çabalarımıza rağmen azalmıyor hatta zamlarla daha da artıyor; fön makinesi durmadan çalışıyor, bir de arada mutfakta duran zeytinyağı şişemiz gözümüze batıyor ki gün be gün sararıp soluyor, zayıflıyor!

yine böyle bir akşam duş yapıldı, saç yıkandı; fön makinesi dakikalarca çalıştı sonra uzun bir aralık durdu sonra tekrar çalıştı çalıştı; arada bir kez daha saç yıkandı; üç beş havlu ıslandı ki ev döndü berber dükkanına!

gece yarısına kadar sürdü bu hareketlilik ki yatma vaktimizi çoktan geçirmişiz ama ortada bir gariplik olduğundan ‘ne kadar geç duruma vakıf olursak o kadar iyi’ diyoruz ki başımıza gece vakti iş almayalım!

sabrettik sabrettik ve sonunda beklediğimiz ses bizimle diyalog kurdu…

‘baba şu saçımın haline bakar mısın?’
‘ne var kızım saçının halinde? güzel görünüyo!’
‘dalga mı geçiyorsun? baksana şunlara yapış yapış!’
‘evladım bir şey yok, her zamanki saçın işte!’
‘sen de bi şeyden anlamıyorsun! ben yarın okula gitmiyorum!’
‘saçmalama’
‘hayır saçmaladığım falan yok bu halde kesinlikle okula gitmem’
‘evladım ne var saçının halinde?’
‘daha ne olsun zeytinyağı bir türlü çıkmıyor’
‘zeytinyağı ne demek?’
‘saçıma zeytinyağı sürdüm bu sefer fazla kaçtı galiba!’

sağlıkla.