kendine gel babiş!

artık mutluyuz! bundan böyle haftanın yedi günü de bedenimiz yorulacak! hep mutfak, dolayısıyla yemek olacak yaşantımızda ve bizi şaşırtan, yoldan çıkarmaya çalışan fikirler akıl kapımızı çalmayacak!

hani öyle hafta sonları parklarda uzun uzun yürüyüşlermiş, masa başında bakır yumurtalıklarla yapılan kahvaltılarmış, divanın hep aynı köşesinde gazete keyfiymiş, üstünde kısa kestirmelermiş, öğlenden sonra kararsızlıklarıymış hatta azıtıp eş dost görmelere heveslenmekmiş yok!

çünkü haftanın iki günü tatil yapıyorduk bundan böyle yapamayacağız. çünkü babiş bundan böyle hafta sonu tatillerine gitmeyecekmiş, ‘evinde oturacakmış, ders çalışacakmış’ müjdesini verdi.

hal böyle olunca ‘izin’imiz ikinci bir emre kadar kaldırılınca kendimizi birden york düşesi’nin mutfağına kapılanmış hizmetli gibi hissettik. ne güzel yedi gün çalışacak iş var!

hele bir de insanın evladı yanı başında ders çalışırsa bundan büyük mutluluk mu olur? bizim yapmamız gereken onun, ‘baba acıktım ben! ne var yemekte?’ sorularına yanıt vermek, monüye onay almak, uygulamak ve tepsiyle sunmak.

buradaki tek rahatsız edici şey, hizmet edilenin gittikçe damak zevkinin gelişmesi, tazeyi bayatı birbirinden, ‘bu karides hala donuk!’ diye ayırabilmesi. yoksa sen mantarlı karides pişirmişsin ne yazar? ya da kafanda,‘biraz da sebze yesin’ düşüncesiyle geliştirdiğin, kıymalı kabak projesinin rafa kalkmış olması ne anlam ifade eder?

çok çok oturup yeni bir kabak yemeği projesi geliştirir, sebze yedirmekteki ısrarını bir başka yolla uygulamaya koyarsın. adı da güzel, fırında kaşarlı kabak! yapması da kolay:

- iki kabağı hafif haşla, ikiye böl; içlerine kavrulmuş kıyma koy, üstlerine birkaç küp tereyağı ve fırına sür. sonra bakıp kanaat getirdin ki ‘artık vaktidir', rendelenmiş kaşarla süsle üstlerini, al sana fırında kaşarlı kabak!

her şey iyi hoş da geometri çalışan birinden biraz önce, ‘Off yaaa cok zor yaa’ yakarışlarını duyup, ‘bir bilim kadını daha doğacak’ umudu yeşertirken; ‘babaa evde toz şeker var mı? piling yapacağım, yemin ediyorum şu sivilcelerim geçsin kurban keseceğim’ yakarışlarını duymak, insanı şaşırtıp şaşırtıp kendine getiriyor!

sağlıkla.