geçen yıl sınıfta kaldık!

Yılın eskisi bitti; yenisi de eskinin kalktığı yere gelip oturdu. Yani yine mutfaktayız!

‘Şükürler olsun!’ bir şikayetimiz yok da yalnız o son günden bir önceki gün çekildiğimiz ‘imtihan’ biraz canımızı sıktı.

O hiç sevmediğimiz 31 aralık günü izinliydik, niyetimiz de yalnız kalıp giden yılı değerlendirmek, kafamızdaki muhasebe defterinde yazılanları alt alta toparlamak, çıkarılanları da çıkarıp atmak… bizde öyle bölme ve çarpma olmadığından hesabımız kolay olacaktı.

Ancak Babiş bir “rica”da bulundu, ‘Canım çok zeytinyağlı dolma çekiyor. Yalnız öyle parmakların gibi sarmak yok ip ince olursa kabulüm!’

Şimdi bütün bir yıl boyunca ‘iyi, kötü’ günlerimiz olmuş koca bir yılı birlikte geçirmişiz, dedik ki, ‘hadi bir tatsızlık olmasın sen de eline bakmadan sar dolmaları!’

Etli yaprak dolmasını biliriz hem bulgurlusunu hem pirinçlisini hemi de hem kıyma etlisini hem parça etlisini. O konuda kendimize ‘güven’imiz tam! Ama gelin görün ki zeytinyağlı dolmalardan yana pek şansımız dönmedi şimdiye kadar. Bir keresinde biberli olanları taa internetlere kadar düştü de ne tavsiyeler aldık “kızlardan!”

İnternetin bir ‘kötü’ yanı var yukarıdaki gibi bir de ‘iyi’ yanı var aşağıdaki tarif gibi; aldık bire bir uyguladık ki bu yılın son ‘imtihan’ından da yüzümüzün akıyla çıkalım ya da en azından çıkmayı deneyelim.

Malzemeler:

- kuru soğan, zeytinyağı, çam fıstığı, pirinç, kuru nane, karabiber, tarçın, kesme şeker, kuş üzümü, limon suyu, tuz, kaynamış su, salamura yaprak.

Hazırlanması:

- soğanları doğrayıp zeytinyağı ve dolmalık fıstıklarla kavurduk, pirinci yıkayıp ekledik, biraz da onunla kavurduk malzemeyi sonra da sırasıyla nane, karabiber, tarçın, şeker, kuş üzümü, limon suyu ekleyip karıştırdık. tuzunu da ekledikten sonra suyunu koyup çekene kadar pişirdik ve demlenip soğumaya bıraktık.
- asma yapraklarını sıcak suda az biraz kaynattık, ‘tuzlarını atsınlar’ diye sonra da ‘soğusunlar’ diye bir kenara aldık ayrı ayrı.
- içten az biraz alıp bir iki deneme yaptık ki yine kalınlıkları hoşumuza gitmiyor!
- aklımıza ekmek tahtası geldi yaprakları saplarından damarlarından temizlerken.
- yaydık üstlerine yaprakları bir güzel tane tane sonra da içlerini koyduk birer tatlı kaşığı.
- sardık tencereye dizdik yan yana altlarına da yaprak döşeyip.
- bitince sarıp sarmaladıklarımız bu kez de üstlerine yaprak döşedik bir de tabak kapattık.
- zeytinyağını ve sıcak suyu da ekledikten sonra sarmalara artık gerisini şansa bıraktık.

Babiş daha servisteyken rapor istedi, dedik ki, ‘zeytinyağlı yaprak sarması’ var, havalar uçtu ki tez geldi!

Bu arada hizmette ‘kusur etmeyelim’ diye de sarmaları önce ocağın üstünde sonra dolapta soğutup soğuk soğuk servis yaptık.

Babiş sarmalarımızı pek beğendi, hatta ‘hayatında yediği en güzel sarma’ olduğunu belirtti, inceliklerine zarafetlerine hayran kaldı, ‘keşke az biraz yapraklar diri kalmasalardı’ diye de not kırdı. Böylelikle geçen yıl sınıfta kaldık!

Sağlıkla.