Pazar

geçen yıl sınıfta kaldık!


Yılın eskisi bitti; yenisi de eskinin kalktığı yere gelip oturdu. Yani yine mutfaktayız!

‘Şükürler olsun!’ bir şikayetimiz yok da yalnız o son günden bir önceki gün çekildiğimiz ‘imtihan’ biraz canımızı sıktı.

O hiç sevmediğimiz 31 aralık günü izinliydik, niyetimiz de yalnız kalıp giden yılı değerlendirmek, kafamızdaki muhasebe defterinde yazılanları alt alta toparlamak, çıkarılanları da çıkarıp atmak… bizde öyle bölme ve çarpma olmadığından hesabımız kolay olacaktı.

Ancak Babiş bir “rica”da bulundu, ‘Canım çok zeytinyağlı dolma çekiyor. Yalnız öyle parmakların gibi sarmak yok ip ince olursa kabulüm!’

Şimdi bütün bir yıl boyunca ‘iyi, kötü’ günlerimiz olmuş koca bir yılı birlikte geçirmişiz, dedik ki, ‘hadi bir tatsızlık olmasın sen de eline bakmadan sar dolmaları!’

Etli yaprak dolmasını biliriz hem bulgurlusunu hem pirinçlisini hemi de hem kıyma etlisini hem parça etlisini. O konuda kendimize ‘güven’imiz tam! Ama gelin görün ki zeytinyağlı dolmalardan yana pek şansımız dönmedi şimdiye kadar. Bir keresinde biberli olanları taa internetlere kadar düştü de ne tavsiyeler aldık “kızlardan!”

İnternetin bir ‘kötü’ yanı var yukarıdaki gibi bir de ‘iyi’ yanı var aşağıdaki tarif gibi; aldık bire bir uyguladık ki bu yılın son ‘imtihan’ından da yüzümüzün akıyla çıkalım ya da en azından çıkmayı deneyelim.

Malzemeler:

- kuru soğan, zeytinyağı, çam fıstığı, pirinç, kuru nane, karabiber, tarçın, kesme şeker, kuş üzümü, limon suyu, tuz, kaynamış su, salamura yaprak.

Hazırlanması:

- soğanları doğrayıp zeytinyağı ve dolmalık fıstıklarla kavurduk, pirinci yıkayıp ekledik, biraz da onunla kavurduk malzemeyi sonra da sırasıyla nane, karabiber, tarçın, şeker, kuş üzümü, limon suyu ekleyip karıştırdık. tuzunu da ekledikten sonra suyunu koyup çekene kadar pişirdik ve demlenip soğumaya bıraktık.
- asma yapraklarını sıcak suda az biraz kaynattık, ‘tuzlarını atsınlar’ diye sonra da ‘soğusunlar’ diye bir kenara aldık ayrı ayrı.
- içten az biraz alıp bir iki deneme yaptık ki yine kalınlıkları hoşumuza gitmiyor!
- aklımıza ekmek tahtası geldi yaprakları saplarından damarlarından temizlerken.
- yaydık üstlerine yaprakları bir güzel tane tane sonra da içlerini koyduk birer tatlı kaşığı.
- sardık tencereye dizdik yan yana altlarına da yaprak döşeyip.
- bitince sarıp sarmaladıklarımız bu kez de üstlerine yaprak döşedik bir de tabak kapattık.
- zeytinyağını ve sıcak suyu da ekledikten sonra sarmalara artık gerisini şansa bıraktık.

Babiş daha servisteyken rapor istedi, dedik ki, ‘zeytinyağlı yaprak sarması’ var, havalar uçtu ki tez geldi!

Bu arada hizmette ‘kusur etmeyelim’ diye de sarmaları önce ocağın üstünde sonra dolapta soğutup soğuk soğuk servis yaptık.

Babiş sarmalarımızı pek beğendi, hatta ‘hayatında yediği en güzel sarma’ olduğunu belirtti, inceliklerine zarafetlerine hayran kaldı, ‘keşke az biraz yapraklar diri kalmasalardı’ diye de not kırdı. Böylelikle geçen yıl sınıfta kaldık!

Sağlıkla.

8 yorum:

  1. Okadar kusur kadı kızındada olur diyelim geçelim bence. Oda nazar boncuğu olsun :)
    Ellerinize sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Bu nasıl bir sınıfta kalmak, sevgili Babiş? Doğrudan geçmişsiniz işte, hem de takdirle. :)
    Yemek yapmayı bilir geçinirim, ama, yaprak sarmak, hiç beceremediğim iştir. Bravvo, size.

    YanıtlaSil
  3. Küçük babiş, biraz buldu da bunuyor gibi geliyor bana.. Bunu yemeyenler var yahu.. Mesala ben:(

    Çok güzel olmuş, kokusu burnuma geldi..Ellerinize sağlık..

    Geçen yıl size 10 üzerinden,beş yıldızlı 10 verdim ben ,yemeklerinizi yemesem de...

    YanıtlaSil
  4. e vallahi bravo bayanların bile zor sardığı yapraklar kalem gibi.
    Küçük babiş babanın kıymeti bil annelere bile zor geliyor bu yemek.
    Ellerinize sağlık büyük babiş.

    YanıtlaSil
  5. Cok severim cok, ben de buralara geldikten sonra yapmasini ogerndim.

    Ellerinize saglik, harika gorunuyor.

    Guzel bir hafta diliyor, sevgilerimi gonderiyorum.

    YanıtlaSil
  6. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  7. Beni yine güldürdünüz :)
    Ne harika bir anlatım yine :)

    Elinize, dilinize ve yüreğinize sağlık :)

    Yeni yıda yine hep beraber olmak dileğiyle :)

    s
    e
    v
    g
    i
    l
    e
    r

    YanıtlaSil
  8. bir "BRAVO" daha size...
    çok seneler önce, henüz öğrenciyken teyzem kuzenlerimi ve beni mutfak masasının başına oturttu, malzemeleri de masanın ortasına... hadi bakalım, dersimiz "yaprak sarma".. ben 1 taneyi sarana kadar kuzenlerim 3 tane sarıyor... öyle öyle bitirdik ama benim sarmalar hepsinin içinde hemen tek tek farkediliyordu...
    çok zarif olduğundan değil... mat olduğundan... :))
    tüm yaprakları ters sardığım bu denememi hatırlattınız bana, o yüzden de yürekten kocaman bir BRAVO :)

    YanıtlaSil

yorum yazın

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.