Giden gelir tabii!
Bu kez biz gitmek istedik.. Ona da teklif ettik... Hemen kabul etti... Baba kız bir günde kuş olduk yollarda uçtuk...
Çine’de köfte yedik beğenmedik! Datça’nın yollarıyla ilk kez karşılaştık; kimimiz korktu kimimiz güldü karşılıklı öfkelendik; sabahları körfez körfez dolaşıp yüzdük; akşamları mezeler tattık, balık yedik ne karagöz kaldı ne turna ancak en çok Fevzi’deki ahtopotu beğendik! Avuçlarımızı badem doldurduk az yedik çok birazını kışa bıraktık!
Birkaç gün geçti geçmedi sıkıldık, Çeşme’ye dondurma yemeye gittik! Akşamı da Alaçatı’nın ‘sosyetesi’ne katıldık, eğlendik!
‘İzmir’e yerleşelim’ teklifini Kordon’da bir de falcıya danıştık; birimiz ‘prenses’ olduk birimiz ‘patron!’ olan da ‘çakır gözlü’nün paracıklarına oldu!
Az gittik uz gittik sonunda memlekete geldik ki, ‘Ben İstanbul’u hiçbir yere değişmem!” dedi yan koltuktaki ses...
Sağlıkla...
babiş Ankara'ya da gelir mi sonbaharda.. ?
YanıtlaSilBayraminiz kutlu olsun babisler:))
YanıtlaSilO yan koltuktaki ses ne doğru söylemiş. Biz nereye gitsek oraya yerleşmeye kalkarız, İstanbula gelene kadar:)))
YanıtlaSil