Cumartesi

gitti!


Keşke olsaydı da domates yüzünden tartışsaydık.. O “Yemem!” diye diretseydi, biz de ne zaman fırsat bulsak, domates ekleseydik pişirdiklerimizde....

Ancak yok, gitti! Tıpkı bir gün gelip de gideceği gibi. Tek tesellimiz daha o günün gelmemiş olması. Yoksa şimdi nasıl gittiyse (bir bavul çaput, kozmetik, havlu dolu) bir hafta sonra da aynı şekilde dönüp gelecek, “Baba tatil çok güzeldi!” diyecek kirlilerin yıkanması için ikna edilecek hatta becerilebilirse kendisine yıkattırılacak ya da bunlara yakın ufak tefek şeyler yaşanacak...

Oysa biz onu bırakıp gitmeyeceğiz. Bu yıl bize tatil yok.. Çok çok bir hafta izin alıp yer içer yan gelip yatarız... Belki arada kafamızı divandan kaldırır, “Kızım kıs şunun sesini!” deriz o kadar...

Sağlıkla

2 yorum:

  1. Evet sonunda yalnız kalıyoruz. Küçük babişe iyi tatiller.
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. Kücük babise cok güzel bir tatil diliyorum:))

    Evet bir gün temelli gidecek yavru kuslar ve biz onlarin yuvayi ziyaretlerini özlemle bekliyecegiz:)

    Sevgilerimle

    YanıtlaSil

yorum yazın

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.