güveçte levrek

allahtan balık seviyoruz! hatta zaman zaman balık talep ediyoruz.

'baba canım balık istiyor!'

'baba uzun zamandır balık yemedimmm!'

'baba somon canım çekiyor!'

bu talepleri duymak ne güzel değil mi?

tabii yeme isteği bize böylesine içten ve de tez elden aktarılınca heyecanlanıyoruz, canlanıyoruz, bir koşu kadıköy pazarı'nın yolunu tutuyoruz.

öncelik, eğer talep edilen bir balık varsa tabii ki o!

bu da genellikle soman, levrek, bazen bizim arzumuza göre çupra, hamsi , hatta istavrit.

bu kez balık talebi ismiyle gelince, yani levrek olunca mutfak tezgahına o kondu, o pişti...

hem de daha önceki pişirme biçimiyle: güveçte levrek..

efendim ayıptır söylemesi güveci taa fas'tan getirdiğimiz için ve de gösterişine diyecek olmadığı için levrek sanki daha da bir güzel oluyor... şöyle ki;

malzeme (3 kişilik bir de misafir var yani)

- 4 levrek (bütün)

- iki limon

- bir domates

- bir kırmızı biber

- üç dört tane arpacık soğan (irilerinden)

- iki diş sarımsak

- beş altı tane karabiber

- bir yk tereyağ.

pişirmesi

- bir domatesi rendeleyin, güvecin altına serin.. bu arada güveç güveç diyoruz. ola ki bizim gibi gösterişli bir güveç kabınız yok... o zaman da memlekette satılan yayvan bir toprak kap bulun o da iş görüyor.

- levrekleri sıra sıra dizin yan yana.

- üstlerine limon dilimleyin, soğan, biber doğrayın halka halka

- ve de bir limonun yarısını sıkıp üstlerinde gezdirin balıkların.

- tereyağını bıçak yardımıyla bir kaç parçaya bölüp atın üstlerine.

- ocağın üstüne koyun güveci.

- önce harlı ateşte sonra da kısık ateşte bir yarım saat kadar pişsin.

- ha bu arada su koymayın yemeğe. domatesin suyu yetiyor!

unutmayın levreğin suyuna banmak için mutlaka sofrada kalın dilimli tok ekmek bulundurun... bizimki bayılıyor bu işleme... yani bir başka deyişle güveç te levreğe şamandıra atmaya!

afiyetle, sağlıkla