Pazartesi

aa sen mantı mı açtın?

sonbahar sonunda geldi. sabah esip gürlüyor sağa sola; öğlen yağmur olmuş yağıyor yukarıdan aşağı; bazen de ikindide güneşle bir olup yakıyor ortalığı.

bize bir zararı yok aslında hatta seviniyoruz tekrar geldiğine. sayesinde yazlık yemekleri kaldırmaya başladık mutfaktan, artık kışlıklar boy göstermeye başladı sofrada.

mercimek çorbası karıştırıyoruz, nohutlu bulgur pilavı yapıp sinsi sinsi domates ekliyoruz içine; börekleri çörekleri düşünür olduk. mantı açmaya bile heveslendik! hatta babişe sürpriz yapıp bir akşam da mantı yaptık yesin diye.

gerçi tarif almadığımızdan, aklımıza uyup üstesinden geliriz ukalalığından az biraz sıkıntı çektik… bir türlü hamur simetrisini tutturamadık. bir şeridi dar birini enli kestik; kıyma kiminin üzerinde çok kiminin üzerinde minnacık durdu; tezgah başında birkaç saat ayakta dikilmek pek belimize yaramadı ancak sonunda mantı kapamayı öğrenip haşlama suyundan da yüzümüzün akıyla yüz aldık.

tamam mantımızın kırkı bir kaşığa sığmaz ama ‘hiç olmazsa artık babişe mantıcılardan alınmış hazırı yerine kendi yerli malı mantımızı yedireceğiz’ diye gururlandık!

neyse!

kimsenin işine yaramaz ama hadi tarifini de verelim:

- hamuruna 400 gr. un, tuz ve az sıvı yağ koyduk.
- içine 250 gr. yağsız kıyma, tuz, pul biber ve de karabiber ekledik.

sonunda babiş okuldan geldi. selam sabahtan sonra tabii ki akşam monüsünü sordu, ‘yemekte ne var karnım aççç!’
‘mantı yaptım kızım!’
‘aaa sen mantı mı açtın?’
‘valla denedim, dur bakalım!’

babiş başka ses etmedi bekledi ki sofra hazır olsun. biz ise hızımızı alamadığımızdan herhalde iki seçenek birden sunduk babiş’e, ‘fırın mı olsun yoksa suda mı haşlayayım?’ dedik ve ‘fırın olsun!’ yanıtını aldık.

fırını en son ayara getirdik, tepsiyi az biraz yağladık ve mantıları dizdik sıra sıra. bekledik ki kıtır olsunlar. bu arada bir başka hazırlığa giriştik. babiş mantıyı sarımsaklı sever diye sarımsakları soyduk iki diş, ezdik havanda, çırptığımız yoğurda ekledik. beklediler bir yanda. bir de küçük bir tavada terayağı eritip az biraz salçayla sulandırdık, ısıttık.

fırına arada bir göz attık, ‘oldular sanki’ deyip çıkardık fırından mantıları, tabağa aldık, yoğurt ekledik üstlerine en üstüne de salçalı tereyağını gezdirdik… tabii kuru nane eklemeyi de akıl ettik.

şimdi geldik sınavın sonucuna. heyecanla bekliyoruz ki sofradan bir ses gelsin. kaşık tıkırtıları geliyor ama o da beklediğimiz ses değil! dayanamayıp sorduk, ‘babiş nasıl olmuş?’

bir sessizlik ki bize saatler gibi geldi ve sonunda, ‘az biraz kuru olmuş, baba! casita’da nasıl yapıyorlarsa çok güzel kıtır bırakıyorlar!’ dedi.

sağlıkla.

15 yorum:

  1. Diyecek birşey bulamıyorum.. :) Bravooo

    YanıtlaSil
  2. Buradan gayet güzel duruyor, hatta sarımsaklı yoğurt kokusu bile burnuma geldi:)

    YanıtlaSil
  3. Kızınızın damak tadi da süper hakikaten :)

    Casita'nin mantısı en güzelidir :)

    Merve

    YanıtlaSil
  4. Ben sayfanızı o kadar beğendim ki, (sizden iznin almayı bile düşünemeden) sayfamda bahsettim. Umarım darılmazsınız..
    sevgiler
    acemi aşçı

    YanıtlaSil
  5. Ne güzel bir anlatım olmuş. Acemi aşçı sayesinde tanıştığım sayfanızın, ilk günden müdavimi olucam galiba :)
    Ellerinize sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Kuru da olsa, manti mantidir. Ben hamurisinden hic anlamam. Salyangoz makarnalari kendime manti diye yutturuyorum.. Elinize saglik. Bir dahaki sefere haslarsiniz, suyu da corbaya kalir..

    YanıtlaSil
  7. Ellerinize sağlık, süper olmuş. Benim kedicik de bayılır mantıya.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  8. Tebrik ederim sizi kızınızın beğenmesi için uğraşmanız ne güzel.Sayfanız hoşuma gitti sık sık geleceğim.

    YanıtlaSil
  9. biz ikimiz baba kız, kendi halimizde yaşarken, baba can sıkıntısından bir de yemek merakından bir site yaptı. adını da kendince doğru, çünkü birbirlerine ‘babiş’ diyorlardı, başkalarınca yanlış, ‘babişe yemekler’ koydu.

    kız siteye başlarda, ‘beni rezil ediyorsun!’ diye karşı çıktı. az tartışma çok fikir alışverişi, anlaştılar. yer içer hatta gezer sonra da yazar oldular.

    kız site için bir ara boş bulunup kendi küçük sırlarını bile vermekten çekinmedi, ‘beş dakika önce karnım tok deyip beş dakika sonra babaaa karnım aç’ı da yazsana!’ dedi.

    sitede iki kişinin ender online olduğu, günde en fazla yirmi otuz kişinin tıkladığı, özellikle de çocuklu kadınların babaya övgü yağdırdığı yorumlarla küçük mutluluklar yaşadılar. taa ki bir ‘acemi aşçı’ tarafından ‘keşfedilip’ ifşa edilene kadar.

    ipek gibi yumuşacık, ipek gibi güzel aşçı istemiş ki, ‘baba-kızın sevgisini ve iletişimini herkes okusun, okuyanın içini ısıtsın/ışıtsın…’

    okuyanın içini ısıtıp ışılttık mı, bilmiyoruz? ama bildiğimiz bir şey var ki artık sitemizin çalımı değişti! günde en fazla üç kişinin online, hadi bilemediniz kırk kişinin tıkladığı site şimdi en az beş kişinin online, bine yakın kişinin tıkladığı bir yer oldu. yorumlar da çeşitlendi bu arada!

    siteye gösterilen ilgiye özellikle de acemi aşçı’ya teşekkür ederiz. biz yine yemek yapıp yine aynı hay huy içinde yazmaya devam edeceğiz.

    sağlıkla.

    YanıtlaSil
  10. Evet evet bende bayildim bu sayfalara,harika bir baba oldugunuza eminim,yemek yapma merakiniz,zorunlulukta olsa,ne kadar ince bir insan oldugunuzu gösterir.Kiziniza okulunda basarilar,sizede kolay gelsin efendim....

    YanıtlaSil
  11. Çok sevdim bloğunuzu ve kendimden utandım doğrusu :( 2 yıldır evliyim ama halen mantı açmaya girişemedim diye.
    Velakin acayip gaza geldim, dur bakalım:)

    Selamlar.

    YanıtlaSil
  12. Çok güzel duruyor. Ellerinize sağlık. Bende çok severim mantıyı ama henüz kendim yapmaya cesaret edemedim. Kim bilir belki bir kızım olunca onun için bende yaparım :)

    YanıtlaSil
  13. mehmet bey
    kutluyorum sizi...
    bende mehtap gibi salyangoz makarnaları kıymalı malzeme ile doldurup
    kendimi kandırıyorum
    ellerinize sağlık

    YanıtlaSil
  14. Emeğiniz güzel, kıtır da olsa mantılar..

    valla çok takdir ettim.. Erkeklerin sadece yediğini düşündüğüm bir dünyada, bu mantı yazınızı okudum ya.Daha ne isteyeyim..

    Ellerinize sağlık..

    YanıtlaSil
  15. kıtır severim hatta yoğurt koymadan bile leblebi gibi yerim:)) Ama bütün bunları bir başkası yapar, biz yeriz. Az biraz utandık ve en kısa zamanda bir mantı açma denemesine karar verdik. Sevgiler küçük babbişe de , büyük babişe de

    YanıtlaSil

yorum yazın

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.