biz spartaküs'de kalmışız!

iki insanın arasına ‘ikilik, rekabet’ girdi mi bir daha o ilişkiden hayır gelmez! boşuna mı bizden eskiler, boynuzun kulağı geçmesine; kalfanın usta olmasına bir türlü izin vermezlermiş; öğreteceklerini hep bir eksik öğretirlermiş ki diplerinde kimse yeşermesin. bir bildikleri vardı mutlaka ama bildiklerini biz bilmiyormuşuz!

bilsek son zamanlarda yaptıklarımızı hiç yapar mıydık? tutup evdeki tek muarızımıza (karşı koyan karşı çıkan) mutfağı teslim eder miydik? kendisini göstermesine olanak verir miydik? vermezdik herhalde?

peki verdik ne oldu? ne olacak, yaptığı risotto, üstelik tarafımızdan, internet aracılığıyla bütün yurda, Avrupalara hatta kıtalara yayıldı ve tabii bilumum ablalar övgüler yağdırdı!

‘anlaşılan küçük babiş, büyük babişi mutfak işinde sollayacak :))’

‘afferin babişe.. uluslarasi olmakta fayda var.. artik bu tarifi renklendirmek ona kalmis..’

‘kucuk babisten yeni yemek denemeleri bekliyoruz, iletin lutfen:)’

‘evet sonunda geldi! ben bu günün çok yakın olduğunu biliyordum. nerden mi? his diyelim. küçük babiş mutfağa girecek ve her ne yemek yaparsa yapsın, boynuz kulağı geçecek:)’

eh babası okutuyor, okuması yazması var tabii bu yorumları okudu babiş! okudukça da havalara girdi, yediğini içtiğini daha bir dikkatli süzer oldu; hatta, ‘zahmet edip içine kaşar rendeleseydin daha güzel olurdu’ diye arada pişirdiklerimize laf bile eder oldu.

baktık olacak gibi değil, durumu toparlayıp, eşitler içinde en eşit olmak lazım, ‘öyle bir yemek yapalım ki söyleyecek söz bulamasın!’ dedik ve bir koşu çarşıya inip, somon, ıspanak ve krema aldık.

niyetimiz, kremalı ıspanağa yatırılmış güveçte somon yapmak. gerçi daha önceleri de ateşe dayanıklı cam kaplarda yapmışlığımız var ama bu kez daha vurucu olsun diye balık şeklinde güveç kullandık.

havalar soğumuş farkında değilmişiz ıspanakları soğuk suyun altında yıkarken öğrendik, ardından sebzeyi haşlar gibi sıcak sudan geçirdik; tereyağında az biraz kavurduk en sonunda da kremayla kaynaştırdık!

somona bir şey yapmak gerekmiyor balıkçı yapacağını yapmış, bir parçasını fileto çıkarmış, üstelik güveçle de renk uyumu var… enlemesine uzattık somonu güvece, sağını solunu da ıspanakla destekledik!

ayıptır söylemesi kremalı ıspanağa yatırılmış güveçte somon, fırında yirmi dakika kaldı kalmadı kapının zili çaldı, açtık ki beklediğimiz gelmiş.

karnı çok açmış hemen yemeğini istedi tv’nin karşısına. aradan az bir zaman geçti geçmedi salonda yankılanan onca sesin arasından bir başparmak kalktı havaya; biz çaresiz gladyatöre uzatılan parmak sandık başparmağı ki kararımız verilecek!

yanılmışız, eskilerde çok eskilerde spartaküs'de kalmışız; günümüzde başparmağın anlamı, ‘good, very good’muş!

sağlıkla.